Semper Altius - DSVP

Semper Altius 2

2 - 1

DSVP 5

Competitie

4e klasse 08

Datum

19 september 2020 12:30

Accommodatie

Onbekend

De weken

De R is in de maand en dat betekent dat het weer tijd is voordauw op de weilanden, blad op de rails met bijbehorende vertragingen en vitaminesupplementjes, maar het betekent ook dat voetballers het weer doen. Voetballers doen het namelijk niet in de zomermaanden als het lekker weer is. Voetballers raggen in regen en wind en meestal bij temperaturen onder de vijftien graden celsius. Als de gevoelstemperaturen straks iedereen binnen bij de kachel houdt spelen wij onze wedstrijden op een bijveld zonder prubliek in shirtjes met korte mouwen. Na maanden verplichte ophok mogen we weer lekker voetballen. Wij zijn God wekelijks dankbaar dat hij de zaterdag heeft uitgevonden, de schepping zou niet compleet geweest zijn zonder de zaterdag.

Het is wel even wennen met alle coronaregels. Zo wordt onsverzocht omgekleed naar de club te komen en thuis te douchen. Hockeyers doen dat hun hele leven lang al, maar voetballers schamen zich nergens voor, kleden zich om met het team, douchen na afloop met het team en doen het ook gewoon met de bolle kant van de stick. Ook de looplijnen in kantines is wennen. De looplijnen dwingen ons tot nadenken en dat doen voetballers niet graag op zaterdag. Zouden wij nadenken wel leuk vinden dan hadden we wel op schaken gezeten of lid zijn van een timide bridgeclubje in een gesubsidieerd wijkgebouw.

Het is altijd weer een happening, het verzamelen voor de eerste wedstrijd van het seizoen. Hoe staat iedereen erbij, hoeveel kilo’s extra staan er straks op het veld, zijn er nog nieuwe voetbalschoenen die afgeserveerd moeten worden omdat ze niet voldoen aan het aloude criterium “zwart met witte strepen”? De meest opvallende verschijning was dit keer Jordy de Jong. Jordy verscheen met een Koninklijk rossig baardje op kin en wangen, gehuld in een nieuwe XL jas uit het koopjesrek van Bever Buitensport. Zo’n jas waarvan wij dachten dat je daar makkelijk een mobiele dug-out voor drie personen van kan maken, lekker regen -en windvast en toch makkelijk ademend. Zo’n jas die normaal gesproken alleen wordt gedragen door doorgewinterde sportvissers die met drie hengels tegelijk in het water liggen en met een sigaretje in hun hoofd de hele nacht naar de dobbers zitten te turen. Het baardje van Jordy heeft een opvallende gelijkenis met dat van onze Koning. Onze royalty watcher Benjamin Klomp wist zelfs te vertellen dat de tweede naam van Jordy toevallig Willem luidt, sterker nog, in de telefoon van Ben staat Jordy vermeld onder de W. Ook het postuur van onze Koning en Jordy hebben wel iets van elkaar weg en dat maakt de markante gelijkenis helemaal af.

Overigens zijn wij blij dat Jordy bij ons is blijven voetballen. Jordy heeft het, voor de VINEX-oorlog, zo pitoreske Pijnacker verlaten voor een hut in Loosduinen. Loosduinen is nu een stadsdeel van Den Haag, maar was vroeger een Westlands tuindersdorp. De bijnaam van Loosduiners is “peenbuikers” dus wat dat betreft is Jordy daar, in tegenstelling tot bij ons,geen opvallende verschijning en past hij uitstekend in het straatbeeld.

Het was weer een ware intocht van gretige voetballers op Sportpark de Plastic Wijdte. Een voorheen prachtig sportpark dat qua smoel helemaal verramponeerd is omdat ons prachtige hoofdveld moest plaatsmaken voor een strookje extra parkeerplaatsen. Ons hoofdveld is gedraaid en verbouwd tot een veredeld parkeerterrein. De term veredeld pareerterrein (als synoniem voor een kunstgrasveld) is een quote van John van der Eijk die al net zo’n tyfushekel heeft aan dat materiaal als de rest van ons conservatieve team en liet dat tijdens de warming up van onze eerste competitiewedstrijd ook even goed blijken. In tegenstelling tot de intocht van Sinterklaas,die later dit jaar op een nog geheime locatie plaatsvindt, was onze intocht gewoon op het vertrouwde afgebakende terras naast onze kantine, waar we meer last hadden van wespen dan van virussen. Een pitoresk plaatje waar Bob Ross in pak ‘m beet vijf minuten een prachtig schilderij van zou kunnen maken met allemaal tiny little bushes here and there. Kent u Bos Ross niet? Kijk dan gerust even een filmpje terug op Youtube, Bob heeft de gave je in vijf minuten een ongelooflijke loser te laten voelen. Er zijn tegenwoordig veel zweefneven en zweefnichten die in een muffig atelier het hele weekend zitten te aquarelleren met gedestilleerde waterverf omdat dat zoveel rust geeft in het hoofd, maar Bob ís de rust. Bob is de koning van de telecursus, de koning van de kwast én van het doek. Met zijn markante verschijning en haardracht, dat nog het meeste weg heeft van een suikerspin, is hij een begrip geworden. Hoewel Bob niet meer leeft praten wij toch graag in de tegenwoordige tijd over hem, Bob is namelijk tijdloos.

Het is onrustig in voetballand, de bondscoach is vertrokken naar zijn droomclub, dus moet er een nieuwe komen. Je zou denken dat de K.N.V.B. hierover al nagedacht heeft, zij kenden immers de clausule in het contract van Koeman, maar de K.N.V.B. denkt ongeveer nergens over na, dus ook dit dossier is nu al een puinbak. De spelers zijn geraadpleegd en dat is zo’n beetje het domste wat je kunt doen. Er zal best wel een nieuwe poldertrainer komen, maar diegenen die het meest geschikt zijn worden het in ieder geval niet, zo lijkt het. En zo zal er weer een “gouden” generatie voetballers verloren gaan, we leren het nooit. Deze fout is ooit met Johan Cruijff gemaakt en gaat nu weer gewoon gemaakt worden. De K.N.V.B. is van het niveau theoretische leergang, terwijl er V.W.O. met minimaal een 8 voor het vak logica wordt gevraagd. Ook het damesvoetbal begint steeds meer op voetbal te lijken. De interviews met onze voetbaldames zijn al net zo kleurloos en karakterloos als bij de mannen. Ook bij de dames hoor je nietszeggende termen als “we stonden niet goed”, “we hebben het goed ingevuld”, “ik ben blij dat ik het team heb kunnen helpen”, “we moeten hoger staan”. en dat soort veganistische teksten die nergens naar smaken. Het niveau van de eerste wedstrijden in de Eredivisie was niet om aan te gluren. De meest besproken actie tot dusver in het nieuwe seizoen is het sprintje van Arjen Robben richting de huisartsenpost.

Over vrouwen gesproken, er kwamen bij de eerste drie bekerwedstrijden van dit seizoen opvallend veel spelersvrouwen af op onze wedstrijden. Van profvoetballers is bekend dat ze bijna allemaal vreselijk knappe vrouwen hebbben. Het vermoeden bestaat dat er een relatie is tussen het salaris van deze profvoetballers en de schoonheid en hoeveelheid vrouwen die dat aantrekt. In vakjargon heet dit aanzuigende werking, maar dat zou verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden. Wij moeten hier voorzichtig mee zijn, want wij kunnen dit niet onomstotelijk bewijzen aan de hand van vakliteratuur of juriprudentie, maar een zekere waarschijnlijkheid in dit causale verband is er wel. De enige uitzondering hierop is Silvie Meis. Sylvie was telkens echt verliefd, Silvie zou ook zo maar kunnen vallen voor iemand die in een Renault Megane rijdt die krap de APK doorkomt. Silvie gaat voor het hart en het karakter en niet voor de VISA.

Als je al die prachtige vrouwen bij ons langs de zijlijn ziet, vraag je je ook af waarom deze schoonheden gekozen hebben voor die lompe, enigzins kalende en uitgezakte gasten uit ons team. Ik ken het niveau van deze mannen omdat ik al een paar jaar iedere zaterdag met deze halfprimaten in de kleedkamer zit. Ik vraag me oprecht af waarom deze vrouwen onze spelers niet gewoon uit beeld hebben geswiped toen ze op Tinder een leuke vent zochten. Was de batterij bijna leeg en moesten ze snel een keuze maken? Waren de profielfoto’s van deze mannen van een paar jaar daarvoor en voor de zekerheid in zwart-wit genomen? Hebben de dames een te negatief zelfbeeld? Wat is het geweest? Je zou verwachten van deze prachtige dames dat ze een man zoeken die je niet alleen hoort, maar die ook naar je luistert, een man die wel meerlettergrepige woorden kent en niet boert na een biertje. Een man die je niet de tyfus in vloekt als je tijdens Studio Sport op het moment surprême door het beeld loopt. Een man die zelf een keer spontaan de grijze bak buiten zet en niet als jullie er drie keer om hebben gevraagd. Misschien moet ik eens met die vrouwen gaan praten en daar een stukje proza over dichten. Ik denk dat er best verrassende alinea’s uit voort kunnen komen. Dus dames als jullie er behoefte aan hebben jullie verhaal een keer te delen met Dr. Phil dan ruimen we graag een hoofdstukje in. Wellicht behoedt het andere dames voor dezelfde fout voor een voetballer uit de 4e klasse te kiezen.

De bekerwedstrijden

Wij zijn onze bekerwedstrijdjes niet heel lekker doorgekomen. Kort samengevat, wij gaan dit jaar niet de dubbel winnen, sterker nog, als het zo doorgaat gaan we helemaal niet veel winnen. We hebben nog steeds spelers tekort en als we eerlijk zijn inmiddels ook kwaliteit tekort voor dit niveau. Een vrijwillige degradatie mag niet van onze K.N.V.B. dus we maken er het beste van. Dat we elkaar blijven steunen bleek wel uit de opbeurende woorden van Marcel Rensen richting Jordy de Jong in de eerste bekerwedstrijd van het seizoen. Marcel zag dat Jordy het na 1 minuut heel lastig had en sprak: “hou vol Jor, nog 89 minuutjes”. De nieuwe jas van Jordy ademt makkelijker dan Jordy zelf. De enigszins geflateerdenegatieve uitslagen kwamen voor een belangrijk deel door persoonlijke fouten, maar ook omdat er wat spelers dachten dat je in het veld ook 1,5 meter afstand moest houden. Maar zoals elk jaar gebruiken wij de bekerwedstrijden vooral om wat ritme op te doen. Wij trainen niet (trainen is immers voor talentlozen), dus de bekercompetitie is er om onze vizieren af te stellen, de schoenen weer een beetje naar onze voeten te zetten en onze tempels te ontdoen van de reseterende vetjes, dat laatste lukt overigens niet bij iedereen in ons team, maar dat komt omdat dat binnenvetters zijn.

De eerste competietiewedstrijd

Wij hebben met enige verbazing gekeken naar de competitieindeling voor het komende seizoen. De eerste vijf wedstrijden spelen wij alleen maar tegen tweede elftallen. Niet dat we daar enorm van schrikken, want als die gasten goed zouden zijn, dan hadden ze wel in het eerste gezeten, of, om met Barrie Harrevelt te spreken,: “als je op je 22e op dit niveau speelt kun je er geen klote van”. Maar als we de grootspraak er even afsmelten dan ziet dat er op papier toch lastig uit. Maar bang zijn we voor niemand en we verkopen onze huid wekelijks zo duur mogelijk en wij weten zeker dat er clubs zijn die die prijs niet kunnen betalen.

Vandaag stond de uitwedstrijd tegen Semper Altius 2 op de rol. De personele problemen waren ondanks de nieuwe aanwinsten Dave Beukema, Quincy en Daveron als vanouds, maar werden als vanouds ook weer opgelost, met dank aan Nils, Jorik, Lamper en Erwin. We begonnen deze wedstrijd uitstekend, lieten de bal lekker rondgaan, zetten een aantal mooie aanvallen op en creëerden zeker drie tot vier hele goede kansen. Maar zoals artikel 1 van alle voetbalwetten zegt: “als je de kansen niet maakt dan krijg je hem tegen”, 1-0. Ongeloof op elf gezichten, we baalden net zo erg als een katholiek geestelijke die een politie auto het terrein op ziet rijden. Maar met al onze ervaring bleven we doen wat we al deden, namelijk lekker voetballen en aanvallen en dat resulteerde al snel in de dikverdiende gelijkmaker, 1-1. Uit een teruggetrokken bal vanaf de achterlijn schoot Jorik de bal feilloos en overtuigend in de rechter benedenhoek. Dit was het 5e wat we kennen van de afgelopen jaren, vechtend voor elkaar, goed in de duels en nooit opgeven. Vlak voor rust werd op het middenveld de bal onnodig verloren waardoor we uit een halve counter toch weer op achterstand kwamen. 2-1. De tweede helft waren beide ploegen aan elkaar gewaagd maarleverde aan beide kanten nauwelijks nog echte kansen op, sterker nog, ik kan me niet herinneren dat onze keeper Dave Beukema überhaupt een keer heeft moeten duiken. Geen punten in de eerste competiewedstrijd en dat is op zijn zachtst gezegd niet overeenkomstig de verhoudingen op het veld, maar dat telt niet in de sport. Dat wij geen punten hebben overgehouden aan deze wedstrijd komt alleen maar door ons zelf.

Na onze wedstrijd sloten Barrie en Bas nog aan bij het team van Jorik, Nils, Lamper en Erwin, zodat ook zij voldoende mensen hadden om leuk aan de competitie te beginnen. Daar ben je een vereniging voor, om elkaar te helpen als het even lastig is!! De rest genoot van een biertje in het najaarszonnetje. Wat we al zeiden, de zaterdag is, na de Febo, de beste uitvinding ooit.

Volgende week de thuiswedstrijd tegen Concordia 2.