Cookie beleid DSVP

De website van DSVP is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

DSVP 5 - Vredenburch 3

DSVP 5 - Vredenburch 3

DSVP 5

4 - 3

Vredenburch 3

Competitie

4e klasse 10

Datum

2 februari 2019 15:00

Accommodatie

Onbekend

Eindstand: 4-3 (Ruststand: 2-1)

 

Doelpuntenmakers:

Pieter van der Ster (2x)

John van der Eijk (denk ik)

Eigen goal (onder grote druk)

Aantal toeschouwers: een stuk of zes denken wij.

De winterstop

Terwijl ik mijn ganzenveer in de inkt doop om weer eens verslag te doen van onze wedstrijd en nog wat andere randverschijnselen, realiseer ik mij dat het twee maanden geleden is dat wij een wedstrijd hebben gevoetbald. Winterstop heet dat, terwijl de ervaring leert dat de winter meestal pas komt als de stop alweer is afgelopen. Het ritme zal ongetwijfeld uit onze benen zijn, maar we zijn in ieder geval lekker uitgerust. Wat hebben we in die afgelopen twee maanden allemaal te verwerken gekregen? Sinterklaas en gekleurde Piet, Twee Kerstdagen, de vuurwerkdiscussie rond Oud en Nieuw, de gevolgen van Brexit, de kostprijs van het klimaatakkoord, het kinderpardon, de verzesvoudiging van de prijs van een blijkbaar werkend kankermedicijn, laffe kopschoppers, de Nashville-verklaring van de bende Kees van der Staaij, een racistische Efteling-attractie, de bloedmaan, sneeuw en natuurlijk hét grote showbizz nieuws dat Wendy van Dijk eindelijk een leuke vent heeft gevonden. Oh ja, en die 6-2 natuurlijk.

Als we deze ellende zo op een rij zetten dan is het logisch dat wij op zaterdag gewoon wat plezier willen maken, een spelletje willen spelen dat niet al te moeilijk is en een biertje willen drinken. Overigens zijn wij van mening dat wij veel van de hierboven genoemde problemen vrij snel opgelost zouden hebben. Premier Rutte zou er verstandig aan doen eens aan te sluiten bij onze derde helft. Niet dat er tijdens onze derde helft veel over dit soort maatschappelijke thema’s wordt gesproken, maar we maken voor hem graag een uitzondering. Ons elftal telt immers in Marvin Bal en Damiën van Herk ook twee politiek actieve spelers waarvan er een zelfs raadslid is. Sterker nog, wij hebben ook een Piet, geen zwarte Piet, maar een smetteloos witte Piet. Bas van Adrichem heeft nog wel wat educatieve filmpjes voor Rutte op zijn telefoon staan waaruit blijkt dat er zoveel meer en leukers te doen is dan met 20 man een iets te dik ventje de vernieling in te trappen.

Belangrijkste vraag vóór de wedstrijd was: “wie heeft de shirts?”. Het is bij ons goed gebruik dat er telkens iemand anders alle shirts wast. Het voordeel hiervan is dat als iemand zijn shirt verkloot tijdens wassen dat het dan tegelijk voor alle shirts gebeurt, zodat we toch weer met dezelfde kleuren het veld in kunnen. Steef van der Voort houdt een lijst bij wie er gewassen heeft. Uit dit lijstje bleek dat Koen Pels de shirts moest hebben, maar die had zich afgemeld voor deze wedstrijd. Gelukkig appte Koen om kwart over drie dat zijn vrouw thuis is en dat de shirts opgehaald konden worden. Wij hopen niet dat Koen ooit kinderen krijgt, want dan belt de juffrouw van de kinderopvang elke week om kwart over zes hoe laat Koen de kinderen komt halen.

De wedstrijd

Vandaag stond de thuiswedstrijd tegen Vredenburch op het programma. Vredenburch was ook de tegenstander in de laatste wedstrijd voor de winterstop. Een wedstrijd die wij terecht verloren op basis van het veldspel, maar ook een wedstrijd waarin wij niet heel gelukkig waren met een paar cruciale beslissingen van hun vaste scheidsrechter. Maar goed dat gevoel kennen we allemaal weleens op een voetbalveld. De VAR wordt alleen op het hoogste niveau gebruikt.

Vredenburch is een goed voetballende, geroutineerde ploeg met ook een oud DSVP-er in de opstelling. Anton Sijsling trapte vroeger een balletje in de selectie van DSVP en doet dat tegenwoordig bij Vredenburch. Dat Anton bij ons veel geleerd heeft bleek wel uit zijn wonderschone doelpunt waarmee hij Vredenburch aan een 2-3 voorsprong hielp. Met afstand het hoogtepunt in deze wedstrijd. Anton lepelde vanaf de rand van de zestien de bal achteloos over de uitlopende keeper in het doel.

We begonnen vrij goed aan de wedstrijd, we konden de vrije mensen vinden en kwamen al binnen een minuut of twintig via goedlopende aanvallen op een 2-0 voorsprong. Het leek een makkelijke middag te worden, maar niets bleek minder waar. Uit een corner viel de bal uit het niets in ons doel 1-2. Vredenburch rook bloed en pakte de wedstrijd vanaf dat moment veel energieker aan. Wij hadden moeite daarin mee te gaan en verloren te snel de bal, vaak ook omdat we de bal in de diepte naar voren speelden in plaats van in de voeten naar voren. Echt veel kansen gaven we eigenlijk niet weg, onze verdediging, met Marcel en AP op de flanken en Bram en Wesley in het centrum, elimineerde alles wat enigszins dreigend leek te worden. Slechs één keer kwam Vredenburch er gevaarlijk doorheen en moest Marcel Rensen redding brengen nadat onze keeper Kevin al was geklopt. Ruststand (1-2). De directe tegenstander van Marcel was zo gefrustreerd geraakt in de eerste helft dat hij na het rustsignaal tierend het veld afliep met de mededeling dat hij naar huis ging. Het stoere is wel dat hij dat vermoedelijk ook werkelijk heeft gedaan, wij hebben hem in ieder geval niet meer gezien in het tweede bedrijf.

De tweede helft verliep voor ons net zo moeizaam als het laatste deel van de eerste helft. We speelden slordig. Toen we ook nog twee goals weggaven door de bal breed door de eigen verdediging in de voeten van de tegenstander te spelen leek het een kansloze middag te worden. Beide cadeautjes werden door de spitsen van Vredenburch terplekke uitgepakt, waarbij Anton dat dus op wonderschone wijze deed. (2-3). Zonder goed te voetballen probeerden we druk te zetten, maar dat lukte nauwelijks. Het leek erop dat alleen een toevalstreffer ons nog kon redden. Ook lag de counter op de loer, maar Bram van der Ster speelt al weken ijzersterk en wint over de grond en in de lucht al zijn duels, dus dat was niet onze grootste zorg. In een van onze aanvallen werd de druk zo hoog opgevoerd dat Vredenburch het overzicht kwijt was en de bal in eigen doel werkte 3-3, met nog enkele minuten op de klok. Vredenburch wilde winnen en wij ook, er kwamen nog wat kansen over en weer. Kevin pakte met een prima redding nog een geplaatste bal uit de hoek en aan de andere kant waren de voorzetten te onzorgvuldig om echt gevaarlijk te kunnen worden. Toen iedereen vrede leek te hebben met een gelijkspel was het Pieter van der Ster die in de blessuretijd zijn tweede van de middag tegen de touwen werkte. (4-3)

 De derde helft

Als je elkaar twee maanden niet hebt gezien in de kleedkamer dan is er nog veel te vieren. Verjaardagen, een nieuwe woning, een nieuwe auto, vader worden, een eigen doelpunt, te laat komen en een gele kaart leiden sowieso tot de verplichting van een “kratje”. Niet dat dat in de wet staat, maar wel in onze ongeschreven regelgeving. Het voordeel van ongeschreven regelgeving is dat het lastig bezwaar maken is. Tinus regelde zoals altijd de muziek, dus u mag ervan uitgaan dat het niet ongezellig was. Carlo Franken is inmiddels geopereerd aan de knie en werkt hard aan zijn herstel. Hij heeft zichzelf heel snel leren lopen met één kruk, zodat hij zijn andere hand weer vrij heeft voor leuke dingen. En wij kunnen u mededelen dat biertjes drinken op dat lijstje leuke dingen staat bij Carlo. Benjamin Klomp werd er nog even subtiel op gewezen dat dit zomaar zijn laatste 3e helft kon zijn zonder de verantwoordelijkheid van het vaderschap.

John, Wes, Kevin en Rick bedankt!!

  

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!