Sterk spelend DSVP verliest schlemielig tegen SV Leidschenveen maar ziet ook veel pluspunten 3-0 (1-0).

 
Op deze waterkoude zaterdagochtend speelde DSVP JO12-1 een uitwedstrijd tegen SV Leidschenveen JO12-1. Langs de lijn bleef lang onduidelijk of we nu tegen Hagenaars of Hagenezen speelden. Het antwoord daarop is toch eenvoudig want de meer vermogende ‘Hagenaars’ wonen van oudsher op de zandgronden van Den Haag (vertegenwoordigd door de gele kleur in de Haagse vlag) en de minder vermogende ‘Hagenezen’ wonen op de afgegraven veengronden (het groen in de Haagse vlag). Maar allez, we weten natuurlijk niet wie er bij de gastheren op geel zand/groen veen woont en wie veel/weinig fínancieel vermogen bezit en ondanks dat we niemand willen uitsluiten, noemen we ze daarom – niet heel erg inclusief, sorry – gewoon Hagenezen. Bij tijd en wijlen had DSVP in ieder geval meer voétballend vermogen. Wij strooiden zand in hun ogen met veel balbezit, een goed middenveld en een sterk aanspeelpunt in de spits. Bovendien zakten de Hagenezen soms diep weg in het zompige veen door het sterke spel van Sven en Siem op het middenveld en een ijzersterk optreden van Jayden en Kjeld in de verdediging. Helaas wisselende DSVP sterke periodes af met onoplettendheid in de verdediging waarin het volstrekt onnodig twee (kop)doelpunten weggaf. Bij de achterstand van 2-0 aan het begin van het 4e kwart was het nog niet beslist maar uiteindelijk trok SV Leidschenveen met nog een doelpunt in de allerlaatste minuut terecht maar geflatteerd aan het langste eind: 3-0. 

Vandaag stond alweer de 3e wedstrijd van de 2e fase op het programma en wel tegen een gerespecteerde tegenstander èn lastigste concurrent: SV Leidschenveen. In de 1e fase van dit seizoen hebben de ploegen elkaar al 2 keer ontmoet waarbij steeds 1 ploeg duidelijk de bovenliggende partij was. In tegenstelling tot de laatste (en verloren) wedstrijd tegen de Hagenezen is vandaag iedereen – dus ook Siem en Luuk-  fit. Hopelijk maakt een voltallige en fitte DSVP-selectie vandaag het verschil. Het wordt hoe dan ook een lastige klus want behoudens van DSVP heeft SV Leidschenveen dit seizoen nog niet verloren en voert nu dus ook in de 2e fase fier de ranglijst aan. Om mee te blijven doen in de competitie is winst, na het jammerlijke verlies tegen Blauw-Zwart, eigenlijk een must. En hoewel een wedstrijd een momentopname is, is het – los van winst/verlies - ook interessant om te bezien hoe beide ploegen zich ten opzichte van elkaar ontwikkelen.
 
Na de fraaie overwinning van vorige week tegen DOCOS waren de jongens duidelijk gemotiveerd om deze mooie prestatie een vervolg te geven. Zelfs het veel te vroege aanvangstijdstip van 08.30 uur deed daaraan niets af. Maar dat er vandaag ook figuurlijk kou in de lucht hing werd al snel duidelijk want de gastheren waren in de eerste minuten al levensgevaarlijk voor het DSVP-doel. Inmiddels kennen wij hun behendige en creatieve linksbuiten, wiens naam niet genoemd mag worden, op zijn gele schoenen wel maar toch stond er aanvankelijk geen maat op dit talent. Hij was voortdurend onze verdediging te snel af was en stichtte veel gevaar. Gelukkig stond er wel steeds een andere DVSP-verdediger op de juiste plaats om hem af te stoppen of het schot te blokken. Aanvallend speelden de Pijnackernaren met veel energie maar hadden de 2 verdedigers van de gastheren hun zaakjes prima voor elkaar en gaven nagenoeg geen kansen weg. Het eerste kwart leek daarom op een 0-0 af te stevenen maar in de 15e minuut trapten de gastheren een uitbal in en die belandde over een afstand van wel 15-20 meter bij de 2e paal precies op het hoofd van een Hagenees die compleet ongedekt de 1-0 kon inkoppen. Dat was “kompleit baggâh en niet te wènag auck”
 
In het 2e kwart zorgden coaches Bryce en Cedric voor de nodige omzettingen bij DSVP. Omdat de meeste aanvallen vanuit onze rechtsbenige verdedigers over rechts verlopen, is topscoorder Luuk als linkerspits minder effectief. Hij werd daarom centraler gepositioneerd. Hij bleek – ook met meerdere verdedigers om zich heen - een rotsvast aanspeelpunt te zijn die voortdurend combinaties initieerde en aanvallen verlengde. Jayden werd gekoppeld aan de talentvolle Haagse spits en hij liet zien wijze lessen te hebben geleerd door voortdurend de passline naar hem af te snijden of net vóór dit talent te komen als hij wordt aangespeeld. Wow! Duuk kreeg daarom een vrijere rol die hem goed past. Mohammed gebruikte zijn snelheid weer en onder aanvoering van het swingende middenveld met Siem en Sven luidde al deze omzettingen een heus Pijnackers Kwartiertje in…en dat deed pijn in Den Haag want eigenlijk is het hùn Kwartiertje. De Haagse coach zat zich zichtbaar ‘groen en geel’ te ergeren want we zagen tegen de beste tegenstander veruit het beste voetbal van DSVP dit seizoen. We gaven niets meer weg, hadden veel balbezit, combineerden moeiteloos en doelrijpe kansen waren er voor Siem, Sven en Luuk maar we stonden allemaal net iets te dicht bij elkaar waardoor we steeds net niet konden scoren. Ruststand 1-0.
 
Daar waar SV Leidschenveen na de limonade het elftal ongewijzigd het veld instuurde en daarmee aangaf op winst aan te sturen, daar wisselde DSVP zoals altijd 3 spelers per kwart. Met 3 spelers uit de as gewisseld, zorgde dit ervoor dat het momentum verdween en opnieuw gezocht moest worden naar de balans. En juist op het moment dat die gevonden leek te worden, kwam er in de 38e minuut van de linkerzijde een Haagse voorzet die – je raadt het al – over een afstand van wel 15-20 meter bij de 2e paal precies op het hoofd van het kleinste Hageneesje belandde die vervolgens compleet ongedekt de 2-0 kon inkoppen. Ja, de Sint is weer in het land en sommigen raken hierdoor wat van slag maar dit is echt “ondâhmaats en zau onnaudag”! Het is prijzenswaardig dat DSVP het nog steeds niet opgaf. Onze jongens gingen hartstochtelijk op zoek naar de aansluitingstreffer maar ondanks de tomeloze inzet van Dion en een afgekeurd doelpunt en een bal op de paal van Sven zat het er niet meer in. Toen Jayden in het 4e kwart mocht uitrusten was hij, wiens naam niet genoemd mag worden, het weer die op zijn gele schoenen te vaak door de verdediging van DSVP slalomde en veel kansen voor zijn team creëerde. Gelukkig was daar - de tot dan toe - foutloze Kjeld weer die met een aantal fabelachtige reddingen op rij een grotere achterstand voorkwam. Toch viel dat 3e doelpunt in de extra tijd, net na het moment waarin Mohammed de bal nog van de doellijn tikte en een eerder tegendoelpunt voorkwam, waarmee DSVP wederom met 3-0 van deze uitstekende ploeg verloor.
 
Verlies is altijd teleurstellend en zeker wanneer er (veel) meer in zit. DSVP kan toch tevreden zijn want in grote delen van de wedstrijd waren we de betere ploeg en lieten we echt goed voetbal zien. Daarmee laten we toch groei zien ten opzichte van de laatste wedstrijd tegen SV Leidschenveen. Wat nu resteert is deze nederlaag snel verwerken en er volgende week op de trainingen weer fanatiek tegenaan te gaan. Hopelijk kunnen we dan volgende week tegen FC Lisse dan weer opbloeien.