Teamfoto goed gelukt

DSVP 35+1

0 - 5

TAC'90 35+1

Competitie

1e klasse 2

Datum

26 september 2020 15:00

Scheidsrechter

Erwin Rensen

Accommodatie

Onbekend

‘Goed gedaan mannen, voortreffelijk. Je kunt wel zien dat jullie heel veel ervaring hebben’. Bestuurslid Richard de Niet was deze zaterdag vol lof over ons team. Helaas voor ons sprak hij deze mooie woorden na het maken van onze jaarlijkse teamfoto, en hadden zij geen enkele betrekking op ons duel tegen TAC ’90. Tja, die teamfoto was denk ik het enige wat ons deze dag wel goed lukte (al stond de man die altijd perfect voor onze kleding zorgt (Niels) er zelf in burgerkleren op). Peter vatte die puike fotoprestatie na afloop nog even fijn samen: ‘We stonden in de wedstrijd net zo stil als voor de foto’.

Twintig jaar jonger

Nu moet gezegd: het valt ook allemaal niet mee. Waren we net gewend aan de veteranencompetitie, is die opeens omgetoverd tot een 35+-competitie en dat uitgerekend in een zomer waarin het aantal vijftigers in ons team zo’n beetje verdubbelde. En om eerlijk te zijn: zo’n naamsverandering leidt er niet direct toe dat we ons als team een jaartje of twintig jonger voelen.

Pittig middagje

Voeg daarbij dat we van onze tegenstanders van vandaag wisten dat ze (nog) tamelijk fel en snel zijn en dat juist vandaag enkele van onze meest dynamische spelers (zoals Lamper, Merijn, Niels en vooruit Jeroen) er niet bij konden zijn en Erwin zich opofferde om scheidsrechter te zijn (veel dank ook hiervoor!) en het zal duidelijk zijn voor iedereen dat ons een pittig middagje te wachten stond.

Noeste arbeid

Toch kwamen we prima uit de startblokken en hielden we zo’n beetje het eerste half uur heel goed stand. Sterker nog: de beste kans in die fase was voor ons. Na een mooie aanval bediende Jorik Marien op maat, we stonden al klaar om ons publiek te manen niet hardop te gaan juichen, maar onze spits vond nog net de keeper op zijn weg. Verdedigend hadden we het ook prima voor elkaar. Natuurlijk kwamen de bezoekers er zo af en toe wel gevaarlijk doorheen, maar steeds vonden zij ons meedogenloze centrale verdedigingsduo (Rusmir en Jurriaan) op hun weg. En uiteraard hebben we met Huis nog altijd een zeer betrouwbare doelwachter. Niet onvermeld mag verder blijven dat we ogenschijnlijk wel wat dynamiek misten, maar dat door de noeste arbeid van Peter, Juul, Jeroen en Jorik (inderdaad de drie J’s) op het middenveld dat gemis zich zeker niet liet voelen.

Tactische aanpassingen

Maar na een half uur was het wel gedaan met onze dadendrang. Een dwarrelschot van de tegenstander verdween over het hoofd van Huis het doel in en ondertussen moesten Rusmir en Juul zich geblesseerd laten vervangen (door Boon en Ron, minstens net zo goed natuurlijk, maar daardoor waren er geen tactische aanpassingen meer mogelijk).

Ingespeeld duo

Oké, om eerlijk te zijn, dat verklaart toch niet, na een 0-2 ruststand, de uiteindelijke 0-5 nederlaag. Deze tegenstander bleek inderdaad een maatje te groot voor ons (voetballend dan, en ook wel verbaal, niet zozeer qua lengte), al was het gevoel wel dat we ze her en der wel heel gemakkelijk aan hun doelpunten hadden geholpen (zelfs het toch zo op elkaar ingespeelde duo Danny-Hendrik hielp met een mislukte terugspeelbal daaraan mee).

Even nog leken we te gaan tegenscoren. Het horloge van scheidsrechter Erwin trilde; zou de doellijntechnologie dan toch zijn werk doen? Dat bleek toch niet het geval: de grens van 10.000 stappen was bereikt, legde Danny uit, van wie Erwin het horloge had geleend. Dus helemaal stil hebben we kennelijk toch niet gestaan, tenminste de scheidsrechter niet.

Volgende week: nieuwe kansen.